तिचा स्पर्श म्हणजे एखाद्या वा-याच्या झुळके प्रमाणे व्हायचा …

आज तिच्या सोबत खूपच आनंद आला…
....
....
तिच्या प्रत्येक स्पर्शात एक वेगळी चाहूल होती …. 

....

...

जेव्हा ती माझ्या खांद्यावर डोकं ठेवायची…….
माझा  हात.... ती,  स्वत:च्या  मिठीत गच्च पकडायची……….
माझ्या बोटांमध्ये तिची बोट अलगत पणे

घट्ट गुर्फटायची……… 

इतकी घट्ट कि त्या स्पर्शातच सार  काही समजायचं ……

अगदी सार काही ……
आमची भेट व्हायची तेव्हा फक्त तीच बोलायची ….
मला कधी बोलताच नाही आलं ….
माझ लक्ष असायचं ते फक्त ते तिच्या निरागस डोळ्यानं मध्ये…
ती बोलताना मला हसायला यायचं ……आणि आजही येत …. 

मी हसायचो आणि मग ती बोलायची, "का, हसलास रे ?"…….
मी बोलायचो,"माहित नाही" ….
खरच मी का हसायचो किंवा का हसतो मला खरच नाही माहित ……………
मग ती रुसायची ….
ती रुसलेली असताना खूप छान दिसायची   

….

तिचे ते नाजूक  डोळे बारीक करायची ……… 

नाकावर राग आला कि तीच ते छोटास नाक लाल व्हायचं ……
आणि मग ती माझ्याच शर्टाला नाक पुसायची ……
तिचा स्पर्श म्हणजे एखाद्या वा-याच्या झुळके प्रमाणे व्हायचा …
स्पर्श जाणवायचा पण अस्तित्व नाही ….
………….
………… 

तसं तिचं  अस्तित्व मला कधी प्रत्येक्षात अनुभवायलाच नाही भेटलं …. 

………. 

…….
ती माझ्या आयुष्यात नाही…
… … 

नव्हती ….
कधीच नव्हती …
होता तो फक्त आभास ….  

… 

… 

आमची भेट म्हणजे ………
एक कल्पना……

ती ही  काल्पनिक कल्पना  ….
आज हि मला ती भेटते ……….
माझ्या समोरच असते ती ……
पण एकदम गप्प गप्प ….
तिचे फक्त डोळेच बोलतात …. 

एका चुकार शब्दाचाही संवाद नाही ……
…
…

आजही तिला स्पर्श करावासा  वाटतो …
पण मोबाईलची स्क्रीन आडवी येते … 

…. 

ती म्हणाली मला विसरून जा …. 
अगं ,प्रेम करतो ग तुझ्यावर …… अजून किती राग करणार ?
अजून किती काल्पनिक भेटी करायच्या ?
आणि मनाची समजूत घालायची ?

…

…

आजही फक्त तुझा फोटो पाहूनच तुझ्याशी गप्पा मारतो ….

आणि काल्पनिक तुझ्या अस्तित्वाचा खेळ मांडतो….  

सत्यात ये कधी तरी ….
मी अजूनही तिथेच आहे …
तुझी वाट पाहत उभा ….
त्याच वळणावर जिथे मला तू पहिल्यांदा दिसली होतीस …. 

-नकळत
लेखन,शब्दरचना,संकल्पना- कृणाल चिलप[k.k]