छानं ते समोरचं झाडं, त्याच्या झुकलेल्या फांदीवर बसून दोन पाखरं नेहमी किलबिलकरायची...
तुलाही सवयं झालेली त्यांना आपल्यात पहायची..
त्यांच्या सारखंच आपलंही घरटं असावं झाडांच्या फांदीवर झुलणार..
तुझ्या हजार प्रश्नांवर माझं नेहमीच गप्प राहणं..
तुझ्या कडे फक्त केविलवाने पाहणं...
कारण, त्या एका फांदीवरच्या पाखरांच घरटं मात्र एक नव्हतं..
तुझी माझी साथ अशीच होती कारण, ते प्रेम नव्हतं...
तुलाही सवयं झालेली त्यांना आपल्यात पहायची..
त्यांच्या सारखंच आपलंही घरटं असावं झाडांच्या फांदीवर झुलणार..
तुझ्या हजार प्रश्नांवर माझं नेहमीच गप्प राहणं..
तुझ्या कडे फक्त केविलवाने पाहणं...
कारण, त्या एका फांदीवरच्या पाखरांच घरटं मात्र एक नव्हतं..
तुझी माझी साथ अशीच होती कारण, ते प्रेम नव्हतं...
No comments:
Post a Comment